Patroon-test: de kleuterrugzak
GETEST!
Ik heb echter zoveel naai-plannen dat die rugzak telkens maar werd opgeschoven. Mayke had nog een boekentas. Ik heb ze al wel eens moeten repareren, maar worst case haalde die nog wel het einde van dit schooljaar denk ik...
MAAR... we gaan dat niet testen hoe lang het ding nog geleefd zou hebben want onlangs zocht de hippe uil enkele patroontesters. Yes, count me in, i'm your man, allee, woman :)
Mijn kleine prinses was net een weekje op logement aan zee bij de grootouders. Dus ik kon 's avonds gewoon rustig naaien. Van perfecte timing gesproken!
Lang moest ik niet nadenken over welke stof ik hiervoor zou gebruiken. Er lag nog een "Nuts for Dinner" van Michael Miller te wachten om omgetoverd te worden tot boekentas. De stof liet ik even trekken in een sopje met het waterdichtmakend product. Dat ziet effectief wit dus ik kreeg al bang dat mijn kleuren zouden vervagen maarnee hoor, het kwam goed. Negeer de witte kleur en azijngeuren, gewoon een kwartiertje laten weken in het mengsel, uitspoelen en laten drogen. Meer is het niet. Eens droog lopen de waterdruppels er gewoon af.
Ik ben nog niet de meest geoefende tassenmaakster, dat geef ik toe. Tot nu maakte ik meer kledij en daar had ik dan ook meer inzicht in dan in een tas. Bijgevolg heeft het me toch wel wat zweet (net geen bloed en tranen :)) gekost.
Een assorti stofje vond ik bij Veritas, mijn noodplan op een zondag als je ineens stof, rits en versteviging nodig hebt. Qua versteviging gebruikte ik Decovil I en vlieseline H630.
Zelf besteed ik graag aandacht aan doorlopende prints. Dus ik puzzelde wat zodat mijn voorpand mooi doorliep. Kwestie dat mijn eekhoorns nog een mooi geheel vormden en er ineens geen diertje onthoofd zou worden ;)
Het origineel patroon voorzag een los (open) voorvakje. Ik wou echter een voorzakje dat gesloten was, met een rits. Want stel dat je er een zakdoekje in steekt vooraan en het regent, dan is het helemaal nat. Dat is niet de bedoeling. Dus ik testte niet alleen het patroon uit, maar ik zette het wat naar mijn hand en hertekende hier en daar naar wens. Zo kwam ik uit bij een dubbel voorpand met rits vooraan. Extra bergruimte is geen overbodige luxe bij een kleuter.
Bovenaan gebruikte ik een stevige blokrits. Dat zou moeten bestend zijn tegen mijn hevige dame :)
Ik ben nog niet de meest geoefende tassenmaakster, dat geef ik toe. Tot nu maakte ik meer kledij en daar had ik dan ook meer inzicht in dan in een tas. Bijgevolg heeft het me toch wel wat zweet (net geen bloed en tranen :)) gekost.
Een assorti stofje vond ik bij Veritas, mijn noodplan op een zondag als je ineens stof, rits en versteviging nodig hebt. Qua versteviging gebruikte ik Decovil I en vlieseline H630.
Zelf besteed ik graag aandacht aan doorlopende prints. Dus ik puzzelde wat zodat mijn voorpand mooi doorliep. Kwestie dat mijn eekhoorns nog een mooi geheel vormden en er ineens geen diertje onthoofd zou worden ;)
Het origineel patroon voorzag een los (open) voorvakje. Ik wou echter een voorzakje dat gesloten was, met een rits. Want stel dat je er een zakdoekje in steekt vooraan en het regent, dan is het helemaal nat. Dat is niet de bedoeling. Dus ik testte niet alleen het patroon uit, maar ik zette het wat naar mijn hand en hertekende hier en daar naar wens. Zo kwam ik uit bij een dubbel voorpand met rits vooraan. Extra bergruimte is geen overbodige luxe bij een kleuter.
Bovenaan gebruikte ik een stevige blokrits. Dat zou moeten bestend zijn tegen mijn hevige dame :)
De hengsels doorstikte ik een paar keer en de tassenband werd verwerkt in de hengsels zelf. Om ze lekker zacht te maken voorzag ik aan de binnenkant van de hengsels telkens vlieseline H630.
Mayke heeft een drinkbus om mee te nemen naar school. In een gewone rugzak valt dat al eens om met een natte rugzak als gevolg wanneer de bus niet goed gesloten was. Het is en blijft een kleuter met toch zo weinig tijd, die altijd maar willen spelen hé. Waarom zouden ze dan toch de bus goed controleren dat ze wel degelijk volledig gesloten is ;) Dus, ik had ook voor de binnenkant een plan! Ik voorzag een zijzakje met rekker. Zo kan ze gewoon haar bus daar in zetten en blijft die mooi op z'n plaats. Lekker praktisch :)
De finishing touch is haar naam. In mijn voorraad flex had ik nog een oranje geprinte versie liggen. Dus snel eventjes de Cameo z'n werk laten doen et voila, helemaal gepersonaliseerd :)
De juffen vinden ze mooi, de mama vindt ze mooi, en het belangrijkste... Mayke vindt ze SUPERMOOI :)
23 reacties: